Swietłana, portret córki
Obraz „Swietłana, portret córki” utrzymany jest w subtelnej, lirycznej manierze, w której portret łączy się z obrazowym, niemal symbolicznym widzeniem. Młoda kobieta ukazana została w profilu, o płynnym zarysie sylwetki i łagodnych rysach twarzy. Jasna paleta, przechodząca od złocisto-beżowych tonów do delikatnych błękitów, buduje wrażenie uduchowienia i harmonii.
Tło jest umowne i dekoracyjne — zarysy natury i okna jakby rozpuszczają się w świetle, podkreślając wewnętrzne skupienie i spokój bohaterki. Artysta sięga po gatunek intymny — wizerunek córki staje się uosobieniem piękna, czystości i czułości.
Walentyna Tatarnikowa-Panok
Urodziła się 25 listopada 1944 r. we wsi Hrybowce w obwodzie grodzieńskim (Białoruś). Ukończyła Witebski Instytut Pedagogiczny, wydział wychowania plastycznego (1969). Pracuje w malarstwie akwarelowym (pejzaż, martwa natura). Od 1975 roku bierze udział w wystawach artystycznych. Członkini BŚZ od 1997 r. Mieszka w Brześciu.