Nikołaj Kuzmicz
Urodził się 28 listopada 1950 r. we wsi Patriki w obwodzie brzeskim (Białoruś). Ukończył Mińską Szkołę Artystyczną im. A.K. Glebowa (1982). Specjalizuje się w sztuce jubilerskiej w technice emalii na gorąco. Od 1983 r. uczestniczy w wystawach artystycznych. W latach 1993–2001 pracował nad rekonstrukcją Krzyża Eufrozyny Połockiej oraz Stauroteki. Odtworzył technikę bizantyjskiej emalii komórkowej z XII w. Wspólnie z A. Wasiljewem i T. Makarową opracował monografię o Krzyżu Eufrozyny. Prace znajdują się w muzeach Białorusi, Rosji, Niemiec, Litwy, Hiszpanii, USA oraz w prywatnych kolekcjach. Laureat nagrody 'Za duchowe odrodzenie' (1997), odznaczony orderami św. Włodzimierza III stopnia, św. Eufrozyny Połockiej, medalem księcia Konstantego Ostrogskiego (Polska) oraz medalem BSH „Za zasługi dla sztuk plastycznych”. Cambridge Biographical Centre (Wielka Brytania) ujęło go w rankingu Ludzi Stulecia (1997). Laureat nagrody 'Bierastiejskaja zorka' — Człowiek Roku (1997). Członek BSH od 1987 r. Mieszka w Brześciu.
