Stawroteka do Krzyża Eufrozyny Połockiej. Emalia
„Stauroteka do Krzyża Eufrozyny Połockiej” to wybitny przykład staroruskiej sztuki jubilerskiej i emalierskiej, odtwarzający stylistykę tradycji bizantyjskiej. Na złotych płytkach, zdobionych emalią komórkową, przedstawiono archaniołów, symboliczne wyobrażenia Tronu Pańskiego, a także postacie świętych Konstantyna i Heleny.
Jaskrawe, nasycone barwy — szmaragd, szafir, purpura — podkreślają sakralny charakter wizerunków i wzmacniają dekoracyjne brzmienie. Emalie pozbawione są iluzjonizmu: postacie ujęte są płasko, z akcentem na umowność i symbolikę, co odzwierciedla teologiczną orientację sztuki.
Ten zespół służył jako relikwiarz, przeznaczony do przechowywania i czci świętości związanych z Krzyżem Eufrozyny Połockiej, i stanowi rzadkie świadectwo syntezy duchowego i artystycznego w kulturze wschodniosłowiańskiej.
Nikołaj Kuzmicz
Urodził się 28 listopada 1950 r. we wsi Patriki w obwodzie brzeskim (Białoruś). Ukończył Mińską Szkołę Artystyczną im. A.K. Glebowa (1982). Specjalizuje się w sztuce jubilerskiej w technice emalii na gorąco. Od 1983 r. uczestniczy w wystawach artystycznych. W latach 1993–2001 pracował nad rekonstrukcją Krzyża Eufrozyny Połockiej oraz Stauroteki. Odtworzył technikę bizantyjskiej emalii komórkowej z XII w. Wspólnie z A. Wasiljewem i T. Makarową opracował monografię o Krzyżu Eufrozyny. Prace znajdują się w muzeach Białorusi, Rosji, Niemiec, Litwy, Hiszpanii, USA oraz w prywatnych kolekcjach. Laureat nagrody 'Za duchowe odrodzenie' (1997), odznaczony orderami św. Włodzimierza III stopnia, św. Eufrozyny Połockiej, medalem księcia Konstantego Ostrogskiego (Polska) oraz medalem BSH „Za zasługi dla sztuk plastycznych”. Cambridge Biographical Centre (Wielka Brytania) ujęło go w rankingu Ludzi Stulecia (1997). Laureat nagrody 'Bierastiejskaja zorka' — Człowiek Roku (1997). Członek BSH od 1987 r. Mieszka w Brześciu.