Charakterystyka klas mieszkań

Mieszkania ekskluzywne.
Prestiżowe dzielnice (gdzie istnieje wysokiej jakości infrastruktura i ekskluzywne otoczenie) wybierane są pod budowę domów ekskluzywnych. Z kolei budynek mieszkalny powinien znajdować się w spokojnym, cichym centrum miasta z dobrą dostępnością komunikacyjną. Budowa domów realizowana jest według indywidualnych projektów. Na przykład obejmuje to przestronność, otwarte układy pomieszczeń, dużą kuchnię łączoną z jadalnią, salonem, loggią oraz dodatkowymi łazienkami.

Powierzchnia mieszkań: kawalerka - od 50 m², dwupokojowe - od 80 m², trzypokojowe - od 100 m². W takich budynkach stosuje się konstrukcję monolityczną (90%). Stosowany jest beton wysokiej jakości. W pozostałych 10% stosuje się inne technologie.
Stosuje się materiały przeznaczone specjalnie do wznoszenia budynków w technologii monolitycznej: cegła ceramiczna, bloczki z betonu komórkowego, bloczki keramzytowe, bloczki żużlobetonowe, bloczki piaskowe oraz inne efektywne i zaawansowane metody wykończenia elewacji. Często praktykuje się wykończenie cegłą ceramiczną wysokiej jakości oraz wykonanie elewacji wentylowanej z okładziną z gresu porcelanowego. Część budynków klasy ekskluzywnej powinna być słabo zaludniona (1–2 mieszkania na klatce schodowej, w budynku – nie więcej niż 60). Kryteria ekskluzywności są jednak pojęciem nietrwałym, ponieważ zmieniają się z czasem i są uzupełniane wraz ze wzrostem wymagań stawianych przez potencjalnych nabywców.
W mieszkaniach tego klasy wyższe są wymagania dotyczące instalacji (wszystkie systemy bezpieczeństwa, ogrzewanie powinno być autonomiczne, systemy ochrony i monitoring wizyjny, wentylacja, systemy przeciwpożarowe, klimatyzacja itp.).

Klasa biznes.
Budynki zlokalizowane są zarówno w centrum, jak i w dzielnicach przylegających do centrum, z niezbędnymi obiektami usługowo‑socjalnymi. Technologie budynków: konstrukcje szkieletowo‑blokowe, panelowe, z możliwością swobodnej aranżacji wnętrz.

40–50% budynków - konstrukcja monolityczna (wielokondygnacyjne), 50–60% - budownictwo prefabrykowane. W tej klasie jako podstawowy materiał ścienny stosuje się cegłę silikatową. Płyty gipsowo‑kartonowe służą jako ścianki działowe. Wykończenie elewacji – w większym stopniu cegła elewacyjna.
Powierzchnia mieszkań: kawalerka - od 45 m², dwupokojowe - od 60 m², trzypokojowe - od 80 m².
Z inżynierii – tylko systemy alarmowe przeciwpożarowe i ochronne. Ogrzewanie powinno być zarówno centralne, jak i autonomiczne.

Klasa ekonomiczna.
Lokalizacja budynków tej klasy nie ma większego znaczenia, mogą być oddalone od centrum, tam gdzie powstają nowe mikrodzielnice. Te budynki są typu panelowego (brak możliwości swobodnej aranżacji), przeznaczone dla konsumentów o niskiej zdolności nabywczej. Racjonalne podejście jest bardzo ważne dla kupujących — kuchnia nie większa niż przeciętna. Wąskie korytarze i pokoje powodują istotne zmniejszenie metrażu mieszkań.

Powierzchnia mieszkań: kawalerka - 35–45 m², dwupokojowe - 50–60 m², trzypokojowe - od 70 m².
Z inżynierii obowiązkowy jest tylko system bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Charakterystyki i kryteria różnych klas mieszkań przedstawione w tym artykule nie są regułą absolutną i w każdej grupie mogą występować wyjątki.

Sp. z o.o. „High‑Tech Security”, Moskwa