Kabel z izolacją z polichlorku winylu i rury PCW

Polichlorek winylu powstaje w wyniku polimeryzacji chlorku winylu otrzymanego z acetylenu i chlorowodoru. Jak wiadomo, pozwolenie na przemysłową produkcję polichlorku winylu jako pierwszy uzyskał Fritz Klatte.

Sam w sobie polichlorek winylu to biały proszek, którego wytwarzanie jest bardzo skomplikowaną, wieloetapową procedurą. Przyjrzyjmy się, jak produkowana jest zwykła rura PCW do instalacji elektrycznych:

Pierwszy etap – elektroliza soli, w wyniku której otrzymuje się chlor;

Drugi etap – synteza chlorku winylu z etylenu, w wyniku czego powstaje proszek polichlorku winylu;

Trzeci etap – dodanie do proszku polichlorku winylu różnych dodatków (stabilizatory, środki smarne, pigmenty itp.), w wyniku czego powstają drobne granulki;

Czwarty etap – ekstruzja, czyli wyciskanie. Proszek jest podgrzewany do wysokiej temperatury, powstaje masa termoplastyczna, której nadaje się formę, po czym gotowy wyrób jest chłodzony.

Takie rury mają zaskakujące właściwości: są bardzo odporne na uszkodzenia mechaniczne i jednocześnie cechuje je zmniejszona palność; właściwości materiału pozwalają na wykonanie rur PCW zarówno karbowanych, jak i sztywnych.
Rury PCW produkowane są z oznaczeniami: PCW d16×1,5 - 4–5 szt./mb; PCW d20×1,5 - 5–6 szt./mb i inne. Stosuje się je do ochrony przewodów przed starzeniem i innymi czynnikami. Rury PCW wykorzystuje się zarówno w instalacjach otwartych, jak i ukrytych.

Produkcja kabli mających izolację lub powłokę z PCW jest podobna do produkcji rur PCW, ale z uwzględnieniem niektórych cech konstrukcyjnych kabla. Izolacja z PCW pod wpływem podgrzewania „wylewa się” do formy, tworząc wokół przewodzącej żyły po ostygnięciu zwartą warstwę izolacyjną.

Przyjrzyjmy się, jakie kable energetyczne z izolacją i powłoką z PCW oferuje współczesny przemysł kablowy:
NYM – kabel energetyczny z izolacją PCW na napięcie 0,66 kV; taki kabel można stosować na tynku, mocując bezpośrednio do ściany. Zewnętrzna powłoka z PCW.

Кабель ПВ-1 – to kabel z miedzianą żyłą, stosowany w instalacjach elektrycznych w rurach stalowych, kanałach pustych itp. Kabel pokryty jest izolacją z polichlorku winylu. Taki kabel stosuje się w sieciach o napięciu stałym do 1000 V, albo przy napięciu przemiennym znamionowym do 450 V przy częstotliwości do 400 Hz.

ВВГнг-LS – to kabel energetyczny także z miedzianymi żyłami, podobnie jak ПВ-1, ale w odróżnieniu od niego dwie ostatnie litery LS (Low Smoke) wskazują, że posiada on ponadto obniżoną emisję dymu i gazów. Kabel ma izolację i zewnętrzną powłokę z PCW o obniżonej palności. Takie kable energetyczne stosuje się w pomieszczeniach zagrożonych pożarem.

АВВГ – to kabel energetyczny z żyłami aluminiowymi, izolacją z polichlorku winylu i powłoką z polichlorku winylu. Innymi słowy, izolacja kabla i jego zewnętrzna powłoka wykonane są z PCW. Takie kable są przeznaczone na napięcia 0,66; 1; 6 kV. Kable stosuje się w suchych lub wilgotnych pomieszczeniach, przy otwartym układaniu, czyli montowane bezpośrednio na ścianie lub suficie. Kable АВВГ przeznaczone są do standardowych budynków mieszkalnych.

АВВГнг – również kabel energetyczny o podobnych właściwościach, lecz wyróżnia się obniżoną palnością; ta cecha jest niezbędna przy układaniu instalacji elektrycznych na magazynach, w domach drewnianych itp.
Kable КВВГ i АКВВГ – kable sterownicze; pierwszy kabel ma miedzianą żyłę przewodzącą prąd, kabel АКВВГ – aluminiową; powłoki obu kabli wykonane są z PCW, brak dla nich osłony ochronnej i pancerza.

Кабели КВВБ и АКВВБ – kable sterownicze; pierwszy kabel ma miedzianą żyłę przewodzącą prąd, kabel АКВВБ – aluminiową; powłoki obu kabli wykonane są z PCW; pancerz stanowią dwie stalowe taśmy, osłona ochronna to impregnowana przędza kablowa.

W ten sposób polichlorek winylu jest polimerem, który nie płonie w powietrzu, cechuje się dużą wytrzymałością, odpornością na wodę oraz wysokimi właściwościami elektroizolacyjnymi.