Trasy turystyczne rejonu Żabinki

Opracowanie: Анатоль БЕНЗЯРУК

Każdy zakątek ziemi jest piękny swoją niepowtarzalnością. A ludzka pamięć wzmacnia się, gdy więź czasów łączy losy, narody i kraje, odsłaniając potomkom tajemnice rodzimej historii i oczekując z chlebem i solą życzliwych gości. Niniejszy przewodnik turystyczny przybliża Żabinkowszczyznę – krainę oryginalną, bogatą w tradycje, hojna w talenty. Położone na skrzyżowaniu najważniejszych dróg, ciągnących się z zachodu na wschód, terytorium niewielkiego, lecz niezwykle interesującego rejonu Żabinki od dawna budziło autentyczne zainteresowanie. Tysiąclecia minęły od dnia, gdy pierwszy człowiek stanął na brzegach Muchawca. Każda epoka zostawiała po sobie choćby niewielki ślad, a zadaniem historyków i krajoznawców staje się dostrzeżenie niepozornych kroków przeszłości, aby potem opowiedzieć ludziom o wspaniałym dziedzictwie rodnej ziemi.

Od najdawniejszych czasów na Żabinkowszczyźnie zachowały się pozostałości grodzisk z licznymi kurhanami, gdzie po dziś dzień kryją się tajemnice życia przodków. Przez „Żabinkowski gościniec” wiódł szlak wielu słynnych postaci. Królowa Bona i cesarz Aleksander I, Karol Sierakowski i Aleksander Suworow, Maksim Tank i Aleksander Gribojedow w różnych czasach odwiedzali te strony. Dziesiątki światowej sławy nazwisk są związane z naszym krajem, zawsze otwartym dla życzliwych gości. Jednak swoich synów, obdarzonych skrzydłami, Żabinkowszczyzna często wysyłała w daleki świat.

Wielu jej rodowitych mieszkańców stało się znanych poza granicami kraju. Najjaśniejszą gwiazdą, jaką wychowała nasza ziemia, jest postać narodowego bohatera Białorusi, Polski i Stanów Zjednoczonych Ameryki, generała Tadeusza Kościuszki.

Wśród wybitnych rodowitych mieszkańców regionu przywoływane są nazwiska polityka Рэчы Паспалітай Вікенція Трэмбіцкага, biskupa brzeskiego Ігнація Жалязоўскага, badacza‑folklorysty Юліяна Крачкоўскага, radzieckiego dowódcy Маркіяна Германовіча, poety Альбіна Дзяконскага, doktorów nauk medycznych Яўгена Завулічнага i Данііла Крыўчэні, Bohaterów Pracy Socjalistycznej Андрэя Трафімука i Фёдара Валасюка.

Żabinkowszczyzna jest zawsze otwarta na przyjaźń i współpracę. Dlatego w rejonie konsekwentnie rozwijane są różne kierunki turystyki. Sprzyja temu niezwykle rozległa sieć dróg komunikacyjnych przecinających nasz region oraz stosunkowo bliskie sąsiedztwo z Polską i Ukrainą. Sprzyja temu hojność ziemi i ludzi, którzy tworzą jej piękno.

Literatura o rejonie Żabinki

Бензярук А.Р. Nasz kraj – Żabinkowszczyzna: (podręcznik z historii Białorusi). – Brześć, 1996. – 109 s.
Бензярук А.Р. Pamięć naszej ziemi: historyczno‑kulturowe miejsca rejonu Żabinki. – Brześć: ААТ “Брэсцкая абласная друкарня”, 2002. – 36 s.: fotografie.
Бензярук А.Р. Касцюшкі‑Сяхновіцкія: Historia starego rodu. – Brześć: Издательство “Академия”, 2006. – 132 s.
Бобровский П. Materiały do geografii i statystyki Rosji, zebrane przez oficerów sztabu generalnego. Gubernia grodzieńska. – Cz.1. – Petersburg, 1863. – 888 s.
Жабінкаўскі раён: Materiały informacyjno‑podręczne. – Żabinka, 2002. – 32 s.
Памяць: Historyczno‑dokumentalna kronika rejonu Żabinki / red.-ukł. R.Я. Смірнова. – Mińsk: Ураджай, 1999. – 510 s.
Покровский Ф.В. Archeologiczna mapa guberni grodzieńskiej. – Wilno, 1895. – 165 s.
Пресс-тур в глубинку: projekt inform. Min. inform. Rzecz. Białoruś i białoruskiej prasy / zest. Е.М. Галиновская. – Mińsk: Międzynarodowe centrum integr. inform. Ośrodek prasowy Domu Prasy, 2006. – s. 298-315.
Свод памятников истории и культуры Белоруссии. Obwód brzeski. // АН БССР, instytut искусствоведения, этнографии и фольклора, БелСЭ. – Mińsk, 1990.
Спрогис И. Indeks geograficzny wybranych dokumentów z ksiąg akt Centralnego Archiwum Wileńskiego. – Wilno, 1913. – 390 s.
Харкевич Ф.К. Poszukiwania na suworowskich polach bitew // Warszawski dziennik wojskowy. – 1900. – nr 2-4.