Przyczyny i objawy poronienia samoistnego

Dziś jednym z najbardziej palących problemów, z jakimi mierzy się medycyna rozrodu, jest niewynoszenie ciąży. Utratę ciąży przed 22. tygodniem ciąży uznaje się za poronienie samoistne. Obecnie na cztery ciąże przypada jedno poronienie. U kobiet, u których trzy kolejne ciąże zakończyły się poronieniem, można rozpoznać „nawykowe poronienia”.

Należy zaznaczyć, że przyczyny, które doprowadziły do samoistnego zakończenia ciąży, są różnorodne. Poronienie stanowi reakcję organizmu kobiety na powstałą złożoną sytuację wewnętrzną lub zewnętrzną. W wielu przypadkach samoistne zakończenie ciąży wywołuje nie jeden, lecz cały zespół przyczyn. Statystyki współczesnej medycyny rozrodu świadczą, że w 50 procentach poronień przyczyną są genetyczne zaburzenia budowy lub liczby chromosomów w komórkach samego zarodka. Współczesna nauka praktycznie całkowicie odrzuca tezę, że chromosomalny błąd jest dziedziczony od rodziców, a przyczyny zaburzeń rozwoju ciąży najczęściej upatruje w różnych niekorzystnych czynnikach zewnętrznych. Kolejną często spotykaną przyczyną poronień są choroby o charakterze infekcyjnym. Szkodliwy wpływ mają przebyte w czasie ciąży angina, grypa, zapalenie płuc, a także różne choroby weneryczne. Samoistne przerwanie ciąży może być wywołane procesami zapalnymi w narządach jedynie pośrednio związanych z żeńskim układem płciowym. W szczególności czasem do poronienia prowadzą ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie wyrostka robaczkowego. Należy zauważyć, że problematyka ginekologiczna w wielu przypadkach bywa spowodowana takim stanem jak niewydolność cieśniowo-szyjkowa szyjki macicy. Często takie wady rozwojowe są przyczyną samoistnego przerwania ciąży w II trymestrze.

Jedną z wymienianych przez lekarzy przyczyn niewynoszenia ciąży jest zbyt młody lub, przeciwnie, zaawansowany wiek matki. Zaburzenia przebiegu rozwoju ciąży prowokują zaburzenia hormonalne. Warto podkreślić, że dziś ginekologia potrafi już korygować problemy tego rodzaju. Dlatego nawet przy ich obecności, terminowa i właściwa diagnostyka oraz leczenie pozwalają kobiecie donosić ciążę i urodzić dziecko. Często do przyczyn poronienia samoistnego zalicza się wysiłek fizyczny i upadki ciężarnych kobiet, jednak zdarzenia te bardzo rzadko mogą stać się rzeczywistą przyczyną poronienia. Zwykle takie przeciążenia lub urazy są dodatkowym katalizatorem, aktywizującym już toczący się proces.

Przy terminowym wykryciu pierwszych oznak zagrożenia przerwaniem ciąży i zwróceniu się po pomoc medyczną, z reguły udaje się utrzymać ciążę. Najbardziej wymownymi objawami zagrożenia ciąży są bóle w dole brzucha i w okolicy lędźwiowej, a także pojawienie się krwawienia. W takich przypadkach konieczne jest zwrócenie się do lekarza.

Niemniej jednak, nawet po poronieniu samoistnym każda kobieta może donosić i wydać na świat zdrowe dziecko przy dokładnym stosowaniu się do zaleceń kompetentnego ginekologa-specjalisty.