Jak odszyfrować nazwę elektrody spawalniczej

Elektrody spawalnicze są tak samo niezbędnym materiałem, powiedzmy, na budowie, jak beton czy kamień. Bez elektrody nie da się obejść nawet w gospodarstwie domowym, ponieważ łączenie metalu przez spawanie jest szybkim, efektywnym i niedrogim sposobem tworzenia określonej konstrukcji.

Jako surowiec przy produkcji elektrod stosuje się drut spawalniczy. Już w odległym 1911 roku Oskar Kelberg opatentował swoje wynalazek – powłokę do elektrody; nieco później, w 1928 roku, rozpoczęto produkcję powlekanych elektrod na skalę przemysłową. To właśnie od tego roku wszystkie elektrody spawalnicze podzieliły się na dwa rodzaje: elektrody pokryte specjalną warstwą z różnych materiałów oraz elektrody niepowlekane.

Ten lub inny rodzaj prac budowlanych zakłada użycie elektrod spawalniczych, które są specjalnie produkowane:

do cięcia metalu;
do spawania stali węglowych;
do spawania stopów zawierających nikiel;
do spawania metali nieżelaznych oraz do napawania miedzi;
do napawania i spawania żeliwa;
do napawania na powierzchnię wyrobu;
do spawania stali żaroodpornej i stopowej;
do spawania stali różnorodnych i wysoko stopowych.

Ponadto masowego rozpowszechnienia nabrały elektrody spawalnicze stworzone:

do spawania stali odpornej na korozję i wysoko stopowej;
do spawania stali żaroodpornej i wysoko stopowej;
do spawania stali o podwyższonej wytrzymałości;
do spawania magistralnych gazociągów i rurociągów naftowych.

Aby odszyfrować skrót modelu, trzeba wiedzieć, że elektrody spawalnicze są oznaczane zgodnie z normami państwowymi (GOST).
GOST 9466-75 – oznacza, że jest to powlekana elektroda metaliczna przeznaczona do napawania, a także do spawania łukowego stali.
GOST 9467-75 – powlekana elektroda metaliczna, która jest używana do łączenia stali konstrukcyjnej.
GOST 10051-75 – powlekana elektroda metaliczna, stworzona do napawania warstw.
GOST 10052-75 – powlekana elektroda metaliczna, przeznaczona do spawania stali o specyficznych właściwościach (w tym stali wysoko stopowej).

Również każda cyfra ma swoje znaczenie:

1 – typ elektrody;
2 – jej marka;
3 – średnica elektrody w milimetrach;
4 – rodzaj zastosowania elektrody;
5 – grubość powłoki;
6 – indeksy wskazujące kierunek, charakterystykę spoiny zgodnie z GOST;
7 – rodzaj powłoki;
8 – dopuszczalne położenie napawania lub spawania;
9 – polaryzacja prądu, jego rodzaj i napięcie.

To właśnie te wskaźniki charakteryzują cechy poszczególnych elektrod, ułatwiają prawidłowe użycie materiałów spawalniczych i zwiększają poziom bezpieczeństwa przy pracy z różnymi metalami.