Brześćszczyzna: Turystyka

To, że dzisiaj nawet rezerwacja samolotu jest czymś zwyczajnym, jest osiągnięciem nie tylko wolnego rynku, ale i wybuchu masowej turystyki, który nastąpił na świecie po II wojnie światowej.

W dawnych czasach ludzie niechętnie opuszczali swoje miejsca. Nie bez powodu w języku rosyjskim istnieje powiedzenie: „gdzie się urodziłeś – tam się przydałeś”. Zazwyczaj przeprowadzka z ziemi przodków była związana ze strasznymi wydarzeniami: wojną, nieurodzajem, epidemią lub prześladowaniami wobec danego narodu.

Jednak z biegiem czasu zaczęli pojawiać się awanturnicy – podróżnicy, chętnie wyruszający w wędrówki. Z powodu słabo rozwiniętych szlaków transportowych i braku technologii, tacy ludzie musieli pokonywać długą drogę do celu, tracąc znaczne środki i narażając się na wielkie ryzyko. Na drogach grasowali rozbójnicy, a ludność wielu krajów mogła łatwo pozbawić przybysza życia, dostrzegając w jego odmienności coś z ciemnych sił.

W czasach nowożytnych więzi między państwami się umocniły, zmienił się stosunek do cudzoziemców i bogaci, skłonni do przygód potomkowie znamienitych rodów zaczęli podróżować po świecie w poszukiwaniu nowych wrażeń.

Tak położono fundament pod współczesny boom turystyczny.

Bogactwo obiektów przyrodniczych i historycznych czyni obwód brzeski perspektywicznym dla rozwoju takich rodzajów turystyki jak ekologiczna, przygraniczna, tranzytowa i etnograficzna.

Obwód brzeski, zwany także Berestie, Brześćszczyzna, to kraina pięknej przyrody. Na północy pagórki i doliny są poprzecinane małymi rzekami i pokryte gęstymi lasami. Przyciągają równiny części centralnej i południowej, ozdobione w wielu miejscach taflami jezior. Na terenie obwodu płynie około 80 dużych i małych rzek, o łącznej długości 5 tysięcy kilometrów. Na północnym zachodzie rozciąga się unikalny pomnik przyrody z rozległymi łowiskami, jeden z najstarszych rezerwatów leśnych w Europie – Białowieski Park Narodowy. Tutaj w naturalnym środowisku żyją żubry, jelenie szlachetne, dziki, łosie, sarny i bobry.

Białowieska Puszcza to unikalna zielona perła, jedyny na kontynencie europejskim duży kompleks leśny dziewiczej przyrody. Park narodowy ma status rezerwatu biosfery i dyplom Rady Europy. Historia miast i wsi obwodu brzeskiego jest również bogata i złożona. Brześć po raz pierwszy wzmiankowany był w 1019 roku. Każde centrum rejonowe obwodu ma swoją wyróżniającą się historię. Stolin, Kamieniec, Kobryń po raz pierwszy pojawiają się w źródłach pisanych w XII–XIII wieku. Od XV wieku rozpoczęły swoje dzieje Iwanowo, Prużany, Drohiczyn, Bereza. Zaledwie jedno stulecie młodsze są Iwacewicze, Łuniniec, Lachowicze, Małoryta. Powstanie Baranowicz związane jest z budową kolei w drugiej połowie XIX wieku. W obwodzie z troską podchodzi się do zabytków architektury: w Brześciu – cerkwie Bracka i Symeona; w Baranowiczach – sobór Pokrowski i kościół Podwyższenia Krzyża; w Pińsku – cerkiew św. Barbary, kolegium jezuitów, klasztor franciszkanów. Miasta Kamieniec trudno sobie wyobrazić bez słynnej wieży kamienieckiej. Symbolem Brześcia jest Twierdza Brzeska. Została oddana do użytku w 1842 roku i jest wspaniałym przykładem sztuki fortyfikacyjnej tamtych czasów. Prawdziwą chwałę twierdza zdobyła jednak w czerwcu–lipcu 1941 roku, kiedy jej garnizon wykazał się niezwykłym męstwem, masowym bohaterstwem i odwagą w walce z hitlerowskimi najeźdźcami. Twierdzy Brzeskiej nadano wysokie miano „Twierdza-bohater”. 25 września 1971 roku w uroczystej atmosferze otwarto „Kompleks Memoriał Twierdza-bohater”.

W 1982 roku na miejscu wykopalisk na terenie twierdzy otwarto muzeum archeologiczne „Berestie”. Tutaj zakonserwowano starożytne budowle z X–XI wieku, nad którymi wzniesiono szklany dach oryginalnej konstrukcji.

Na Brześćszczyźnie nie brakuje miejsc pamięci związanych z imionami Adama Mickiewicza, Napoleona Ordy, Kazimierza Łyszczyńskiego, Tadeusza Kościuszki, Michała Ogińskiego i innych.

Do Brześcia często przyjeżdża się, aby zobaczyć zadziwiająco dobrze zachowane słowiańskie grodzisko z XI wieku – starożytne Berestie. Ale Brześć i obwód brzeski są nie mniej interesujące we współczesnym obliczu – z punktu widzenia potencjału produkcyjnego i perspektyw rozwoju społeczno-gospodarczego.

Nie ma wątpliwości, że atrakcyjność Brześćszczyzny w tym zakresie będzie rosła.

Turystyka

To, że dzisiaj nawet rezerwacja samolotu jest czymś zwyczajnym, jest osiągnięciem nie tylko wolnego rynku, ale i wybuchu masowej turystyki, który nastąpił na świecie po II wojnie światowej.

W dawnych czasach ludzie niechętnie opuszczali swoje miejsca. Nie bez powodu w języku rosyjskim istnieje powiedzenie: „gdzie się urodziłeś – tam się przydałeś”. Zazwyczaj przeprowadzka z ziemi przodków była związana ze strasznymi wydarzeniami: wojną, nieurodzajem, epidemią lub prześladowaniami wobec danego narodu.

Jednak z biegiem czasu zaczęli pojawiać się awanturnicy – podróżnicy, chętnie wyruszający w wędrówki. Z powodu słabo rozwiniętych szlaków transportowych i braku technologii, tacy ludzie musieli pokonywać długą drogę do celu, tracąc znaczne środki i narażając się na wielkie ryzyko. Na drogach grasowali rozbójnicy, a ludność wielu krajów mogła łatwo pozbawić przybysza życia, dostrzegając w jego odmienności coś z ciemnych sił.

W czasach nowożytnych więzi między państwami się umocniły, zmienił się stosunek do cudzoziemców i bogaci, skłonni do przygód potomkowie znamienitych rodów zaczęli podróżować po świecie w poszukiwaniu nowych wrażeń.

Tak położono fundament pod współczesny boom turystyczny.