| |
страница
1 страница 2
Мы падзяляем гэты боль
4 октября 2004 года торжественно открыт Мемориальный
памятник в урочище Ходосы на месте расстрела 196 мирных жителей
в сентябре 1942 года.
МIТЫНГ, прысвечаны адкрыццю помнiка на месцы
масавага растрэлу яўрэйскага насельнiтва
4 кастрычнiка 2004 года урочышча ля Хадасоў
Каля помнiка размяшчаюцца удзельнiкi мерапрыемства.
Прыглушана гучыць класiчная музыка. Помнiк часткова прыкрыты чорным
пакрывалам.
| ДЫКТАР 1: |
Парвецца павуцiнка нашых сноў,
I неспакой кране жывыя сэрцы,
I адзавецца ў скронях горкi боль
Аб той трагiчнай i заўчаснай смерцi.
|
| ДЫКТАР 2: |
44-ы кiламетр шашы Брэст-Масква. Гэта адметка
не толькi дарогi. Гэта - адзнака ваенных цяжкiх вёрстаў. |
| ДЫКТАР 1: |
Трагедыi, пра якую мы даведалiся толькi цяпер;
ужо звыш 60-цi гадоў. На гэтым месцы у далёкiм 42-м годзе месцiлася
гета. Тут ляжаць закатаваныя яўрэi з Кобрына, Брэста, Жабiнкi.
Не адзiнкi, не дзесяткi - сотнi пазбаўленых жыцця мiрных жыхароў. |
| ДЫКТАР 2: |
Шчаслiвы той, каму прызначана -
Перш чым надыдзе судны час -
Iскрынкай радасцi нестрачанай
Успыхнуць - у апошнi раз. |
| ДЫКТАР 1: |
Яны брукавалi дарогу, цэлымi днямi б'ючы i адточваючы
камень... Толькi людзi позна, вельмi позна зразумелi, што выкладаюць
шлях да сваей Галгофы. |
| ДЫКТАР 2: |
Надвячоркам з Буснёў прыйшлi машыны. У той дзень
там
стралялi мiрных жыхароў. Аднак у Буснях карнiкi не разлiчылi:
была выкапана занадта малая яма. Таму для гета шчыравалi ва
ўсю моц. Прыцягнулi кулямёт. Сваей чорнай руляй ён ашчэрыўся
на людзей, гатовы у любое Iмгненне залiць ix вогненным свiнцом. |
| ДЫКТАР 1: |
Кожны адчуваў, што выжыць немагчыма,
Але жыў яшчэ i жыць хацеў,
I вiльготнымi ад слез вачыма Моўчкi
у высь пустых нябёс глядзеў. |
| ДЫКТАР 2: |
Усiм загадалi скiнуць адзежы. Адна яўрэйка,
у якую быў закаханы нямецкi афiцэр, упрасiла каханка, каб ён
дазволiў застацца у сукенцы. Астатнiх пагналi голымi. Спачатку
забiвалi мужчын. I прыгожая жанчына кiнулася на кулямётчыка,
спрабуючы разадраць яму твар. |
| ДЫКТАР 1: |
...Як пасечанае градам зерне, ляглi на зямлю
забiтыя. Крыкi на
паўслове абарвала чарга... |
| ДЫКТАР 2: |
Настае хвiлiна маўчання. |
| гучыць метраном, хвiлiна
маўчання |
Складальнiк: Анатоль Бензярук
(У сцэнарыi выкарыстаны вершы аўтара, В.Гадулькi, Р.Левiна апошнiя
у перакладзе Р.Бензерука)
страница 1 страница
2
|
|
|